11/8/11

Natsume Yūjinchō / Zoku Natsume Yūjinchō


H υπόθεση στα γρήγορα: Από τότε που γεννήθηκε ο Takashi Natsume μπορεί να βλέπει πνεύματα, μια ικανότητα που κληρονόμησε από τη γιαγιά του Reiko ή οποία όταν πεθαίνει του αφήνει το Βιβλίο των Φίλων. Το βιβλίο αυτό περιέχει τα ονόματα των πνευμάτων που η γιαγιά του ανάγκασε είτε με πονηριά, είτε με ξύλο να της υποταχτούν. Το Βιβλίο των Φίλων θεωρείται πολύτιμο απόκτημα στον κόσμο των πνευμάτων και ο Takashi συχνά βρίσκεται σε κίνδυνο από κακά πνεύματα που θέλουν να το αποκτήσουν. Αποφασίζει λοιπόν να επιστρέψει τα ονόματα των πνευμάτων του βιβλίου και να τους χαρίσει την ελευθερία τους. Στην προσπάθεια του τον βοηθάει ο Madara ένα δυνατό πνεύμα με τη μορφή κινέζικης γάτας της τύχης –ο Takashi τον αποκαλεί Nyanko-sensei - που έχει σαν σκοπό να αποκτήσει το βιβλίο για τον εαυτό του αλλά στην πορεία αποκτάει φιλική σχέση μαζί του.


Natsume Yūjinchō

Το Natsume Yūjinchō που σημαίνει το Βιβλίο των Φίλων του Natsume μου έφερε αρκετά στο μυαλό το Mushishi πέρα από κάποιες προφανείς διαφορές που έχουν οι δυο σειρές μεταξύ τους – όχι, ότι το πλησιάζει στα ίδια επίπεδα. O ίδιος ο Natsume μου θύμισε μια πιο αγχωμένη εκδοχή του Ginko, πιο αδύναμος χαρακτήρας συχνά μπλέκει σε μπελάδες. Και ενώ στο Mushishi ο Ginko έχει κάνει ειρήνη με την ικανότητα του και γίνεται ένας παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης και το πώς αυτή επηρεάζεται από ανεξήγητα φαινόμενα, ο Natsume δεν αισθάνεται άνετα με το ότι μπορεί να βλέπει και να επικοινωνεί με τα πνεύματα και συχνά παλεύει με το γεγονός ότι μπορεί να γίνει απειλή για τους ανθρώπους που νοιάζεται και αγαπά. Το άνιμε στην πλειοψηφία του είναι μια σειρά από αυτοτελείς ιστορίες με διάφορους side characters να εμφανίζονται σε ορισμένα σημαντικά arcs. Το Natsume Yūjinchō καταπιάνεται έντονα με θέματα όπως η απομόνωση και η μοναξιά γι’ αυτό και συχνά οι ιστορίες του έχουν ένα γλυκόπικρο και φιλοσοφικό τόνο και ορισμένες αρκετά συγκινητικές. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς ο χαρακτήρας του Natsume αντιλαμβάνεται τη μοναξιά και το πώς με μαθαίνοντας για τη γιαγιά του προσπαθεί να καταλάβει περισσότερα για τον εαυτό του και την κατάσταση του. Είναι πολύ προσεγμένη σειρά  με το μεταφυσικό στοιχείο έχει τον κύριο λόγο, αλλά αντί να τρομάξει ανήκει σε από αυτές που σε χαλαρώνουν αλλά και σε κάνουν να σκέφτεσαι παράλληλα [πετυχαίνει μια πολύ όμορφη ισορροπία]. Κάθε σεζόν έχει 13 επεισόδια. Επίσης πολλές φορές νομίζεις ότι διαρκούν παραπάνω από 24 λεπτά λόγω ενός αργού ρυθμού που έχει ο οποίος όμως  είναι ιδανικός για το άνιμε που είναι. 8.5/10 


Zoku Natsume Yūjinchō


Η δεύτερη σεζόν – ακολουθεί και τρίτη η οποία προβάλλεται καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές – στο ξεκίνημα της μου φάνηκε πολύ αδύναμη έως αδιάφορη σε ορισμένα σημεία που ήταν λίγο σοκ γιατί περίμενα παραπάνω. Οι πρώτες ιστορίες δεν πλησίαζαν καθόλου τη συγκινησιακή φόρτιση της πρώτης σεζόν και ήταν κάπως ανέμπνευστες. Ευτυχώς βελτιώνεται στην πορεία. Η σχέση του Natsume με τον Madara ξεκαθαρίζει κάπως και γίνεται πιο φιλική από καθαρά εξαρτώμενη και εμφανίζονται καινούργιοι χαρακτήρες στο προσκήνιο όπως η Taki. Επίσης πιστεύω ότι ξεκινάει ένα καινούργιο κεφάλαιο σχετικά με το Natori, τις γνωριμίες του και το ρόλο του. Ακόμη μου προκαλεί αμφιβολίες αν όντως νοιάζεται για τον Natsume ή αν έχει κάποια κρυφή ατζέντα. Τον θεωρώ τελείως αψυχολόγητο χαρακτήρα. Επειδή όμως η σειρά έχει πιο φιλοσοφικό τόνο, μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα. Επίσης το manga ακόμη συνεχίζεται και μένει να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια και αν θα μπορέσει να κρατηθεί στο ίδιο επίπεδο και να μη καταντήσει επαναλαμβόμενη. Γενικά δεν ήταν τόσο καλή όσο η πρώτη αλλά είχε τις στιγμές της. Αυτά τα ολίγα. 8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου