Gantz

Όσα άνιμε και αν έχεις δει [μπορεί να είναι 10, μπορεί 20, μπορεί 100, μπορεί απεριόριστα], στην πραγματικότητα δεν έχεις δει τίποτα γιατί πάντα θα υπάρχουν ακόμη ορισμένα που είναι περισσότερο διασκεδαστικά από ότι μπορούσες να φανταστείς αρχικά. Το Gantz παρά τις κοιλιές, την ακατανόητη υπόθεση και τους αμφιλεγόμενους ήρωες είναι τόσο συναρπαστικό και τίγκα στην αδρεναλίνη που η υπέρ-κλισέ έκφραση η αγωνία χτυπάει κόκκινο κατά τη διάρκεια του πραγματικά ισχύει χωρίς αστεία. Είναι μια σειρά που λυσσάς από το κακό σου που δεν συνεχίζεται όπως το manga και μάλιστα ολοκληρώνεται στις δύο σεζόν[από 13 επεισόδια η καθεμία] και μάλιστα με μια υπόθεση που δεν έχει καμία λογική και δεν δίνει εξηγήσεις. Δύο παιδικοί φίλοι συναντιούνται τυχαία στο μετρό και σκοτώνονται, στην προσπάθεια τους να σώσουν ένα ζητιάνο που πέφτει τις ράγες. Αντί να πεθάνουν ξυπνάνε σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλους που υπάρχει μια τεράστια μαύρη σφαίρα που ονομάζεται Gantz και κρύβει έναν άνθρωπο μέσα και που έχει έλεγχο της ζωής τους από δω και μπρος. Ο Gantz τους βάζει να πάρουν μέρος σε ένα περίεργο παιχνίδι που πρέπει να σκοτώσουν επικίνδυνους εξωγήινους για να επιβιώσουν.

Πιο gory και βρώμικο από το Berserk [κεφάλια ανατινάζονται, άνθρωποι – και εξωγήινοι – ακρωτηριάζονται με κάθε πιθανό τρόπο συνέχεια], με αρκετό μαύρο χιούμορ και γραφικό γυμνό από ότι θα περίμενες, έχει ακόμη και περισσότερο σεξ για το είδος του [seinen] και ευτυχώς ελάχιστο εφηβικό κλαψούρισμα. Λογοκρίθηκε στ' αλήθεια λόγω της απεικόνησης βίας και σεξ και αρκετές σκηνές κόπηκαν παρά τις νυχτερινές ώρες προβολής του. Όταν μια σειρά έχει για κεντρικό ήρωα, έναν 15χρονο που μόνο αυτό έχει στο μυαλό του και δεν δίνει δεκάρα για κανέναν και όταν σαν αντίθεση ο ιδεαλιστής και συμπαθητικός φίλος του είναι τελείως άχρηστος όταν χρειάζεται να δράσει άμεσα, δεν μπορεί να μην αποτελεί κάτι διαφορετικό από το σωρό των ανδρικών χαρακτήρων στα άνιμε [και οι δύο αναπτύσσονται στην πορεία]. Περιέργως οι γυναικείοι χαρακτήρες είναι φροντισμένοι επίσης χωρίς να γίνονται ποτέ ακριβώς μονοδιάστατοι. Είναι γεγονός ότι η  υπόθεση προχωράει με αργούς ρυθμούς. Μια μάχη μπορεί να διαρκέσει περίπου 3-4 επεισόδια και να σου σπάσει τα νεύρα επειδή οι ήρωες δεν ξέρουν τι να κάνουν τις περισσότερες φορές και κοιτιούνται σαν χαζοί μεταξύ τους που και όμως δεδομένου των καταστάσεων δεν είναι τελείως αψυχολόγητο.

Βέβαια, το Gantz δεν είναι μια σειρά για να φιλοσοφήσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας, είναι μια σειρά δράσης με όλη τη σημασία της λέξης. Όσο για το animation από το Gonzo, βρήκα πολύ έξυπνο τρικ, την αισθητική βιντεοπαιχνιδιού και οι μάχες ήταν αρκετά εντυπωσιακές και απρόβλεπτες. Τέλος, φέτος κυκλοφόρησαν δύο πολυδιαφημισμένα live-action φιλμ. Έτυχε να δω το ένα και ο αρχικός ενθουσιασμός μου πήγε περίπατο [μακρινό]. Γιατί δεν μπορούν ποτέ να γυρίσουν κάτι τίμιο με πραγματικούς ηθοποιούς όταν είναι μεταφορά από manga ή κινούμενα σχέδια ποτέ δεν θα μπορέσω να το καταλάβω. Είναι τεράστια αδικία προς το το manga πρώτα απ’ όλα και αν ήταν να διαλέξω η ψήφος μου θα πήγαινε στο άνιμε δαγκωτό. 9/10