Gosick

Η υπόθεση στα γρήγορα: Το 1924 στη Sauville, μια φανταστική γαλλόφωνη Ευρωπαϊκή πόλη ο  Kujo Kazuya, ο γιος ενός γιαπωνέζου υψηλά υφιστάμενου στρατιωτικού σπουδάζει στην Ακαδημία της Αγίας Μαργαρίτας. Λόγω της ιαπωνικής του καταγωγής νιώθει αποξενωμένος από τους υπόλοιπους φοιτητές που έχουν μια εμμονή με τους αστικούς μύθους και τις ιστορίες τρόμου. Στην τεράστια βιβλιοθήκη της σχολής, ο Kazuya γνωρίζει ένα ιδιοφυές και μικροσκοπικό κορίτσι, την Victorique, που προτιμά να διαβάζει μόνη της από το να πηγαίνει στα μαθήματα και να λύνει μυστήρια που ακόμη και οι πιο γνωστοί ντεντέκτιβ του κόσμου δεν μπορούν να λύσουν.

Ένα βασικό πράγμα για το Gosick που κάποιος πρέπει να γνωρίζει πριν το ξεκινήσει [προσοχή, δεν είναι ακριβώς spoiler] είναι ότι διαδραματίζεται σε μια εναλλακτική πραγματικότητα. Πέρασα τουλάχιστον το μισό άνιμε με το να σπαζοκεφαλιάζω γιατί τα κουστούμια των ηρώων είναι μια μίξη από μόδα του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Δεν έχει επομένως καμιά ιστορική βάση. Παρά τις όποιες επιφυλάξεις επειδή άνετα θα μπορούσε να γίνει βαρετό αν ακολουθούσε το μοτίβο αγόρι γνωρίζει κορίτσι και μαζί λύνουν χαζά μυστήρια, τελικά είναι πολύ περισσότερα από ότι φαίνεται στην αρχή γιατί βασίζεται περισσότερο στους χαρακτήρες. Η υπόθεση γίνεται πιο πολυεπίπεδη με κάθε επεισόδιο που περνάει και βοηθάει τη σχέση του πρωταγωνιστικού διδύμου να δυναμώσει με αρκετά πιστευτό τρόπο. Σε αυτό που στάθηκα περισσότερο είναι ότι ο κεντρικός ήρωας είναι ένας ξένος σε μια ξένη χώρα και αντιμετωπίζει προβλήματα προσαρμογής, το ίδιο όμως και η Victorique λόγω της υψηλής νοημοσύνης της και της ανατροφής της. Επίσης τα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας, οι θρύλοι μιας φανταστικής χώρας και η εισβολή και επικράτηση της επιστήμης και του ορθολογισμού στην  κοινωνία των αρχών του 20ου αιώνα μπλέκονται με πάρα πολύ ελκυστικό τρόπο.  Η ιστορία απλώνεται αρκετά για να μαζευτεί κάπως αγχωτικά στα δύο τελευταία επεισόδια. Δεν θα έλεγα ότι το κάνει άψογα γιατί ορισμένοι δευτεραγωνιστές μένουν ακάλυπτοι [αν και αυτό συμβαίνει καθόλη τη διάρκεια του], τα καταφέρνει όμως μια χαρά χωρίς να προδίδει τουλάχιστον τους πρωταγωνιστές της. Ο λόγος είναι ότι βασίζεται στην ολοκληρωμένη σειρά εφηβικών βιβλίων μυστηρίου της Kazuki Sakuraba οπότε δίνει μια ικανοποιητική κατάληξη σε ένα πολύ ευχάριστο άνιμε στην πληρότητα του.