attack

Ότι πρέπει για αυτοκτονία είναι το Asatte no Houkou. Αν είσαι ειδικά στις μαύρες σου. Γι' αυτό και το παράτησα στο μισό επεισόδιο. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν ορισμένα άνιμε να έχουν βαριά ατμόσφαιρα από τα πρώτα λεπτά που αρχίζουν και παίζουν. Στα υπόλοιπα μέτωπα, πολύ αργά κυλάει το ιστορικό Senkou no Night Raid  και αναρωτιέμαι επίσης, ιστορικό γιαπωνέζικο κινούμενο σχέδιο χωρίς υπερδυνάμεις γίνεται;  Το συγκεκριμένο είναι σα να μεταφέρει το Heroes στην Κίνα τη δεκαετία του 30 - αν δεν ξέρεις πολλά για τη συγκεκριμένη περίοδο στην Ασία, χάνεσαι λίγο έως αρκετά από τα χασμουρητά. Με τους ίδιους βαριεστημένους ρυθμούς προχωράει και το Banner of The Stars. Μόλις μπήκα στην τρίτη σεζόν και ελπίζω να είναι καλύτερη από τη δεύτερη.

Αντιθέτως το The Big O με έχει σοκάρει με τις αναφορές του. Σε λίγο με βλέπω να κυκλοφορώ με αμερικάνικο πολιτισμικό λεξικό στα χέρια για να  αποκωδικοποιήσω τα διάφορα που συμβαίνουν και να σιγοτραγουδάω σαν την τρελή του χωριού "Big O, Big Ooo, Big O."

Τέλος, τι ωραίο τραγουδάκι είναι αυτό που παίζει σε κάθε σκηνή  μάχης του Otome Youkai Zakuro. Μου' χε κολλήσει 5-6 μέρες τώρα. Σκέφτομαι σοβαρότατα να το βάλω σε μιξ μαζί με το Born This Way της Gaga και ας πέσουν ντομάτες και άλλα ωραία λαχανικά !

ps. γαμιέται το youtube!