Η υπόθεση στα γρήγορα: Δεν έχει μία......έχει τρεις!
Πρόκειται για αυτοτελείς ιστορίες τρόμου. Η πρώτη το Yotsuya Kaidan, είναι από τους πιο διάσημους ιαπωνικούς μύθους με φαντάσματα που γράφτηκε το 18ο αιώνα από τον Tsuruya Nanboku. Η δεύτερη το Tenshu Monogatari βασίζεται σε ένα θεατρικό έργο του συγγραφέα Kyōka Izumi και αφορά τον απαγορευμένο έρωτα ενός θνητού και μιας θεότητας και η τρίτη, το Bake Neko είναι ένα πρωτότυπο έργο της ομάδας Michiko Yokote για μια γάτα-δαίμονα που αποδεκατίζει μια οικογένεια σαμουράι.
Το Ayakashi θυμίζει το Aoi Bungaku αρκετά – αν και προηγείται χρονολογικά μιας και έχει γίνει το 2006, μάλλον το αντίστροφο επομένως έπρεπε να πω. Τρεις διαφορετικοί σκηνοθέτες δίνουν την δική τους εκδοχή σε 3 ξεχωριστές ιστορίες τρόμου. Σχεδιαστικά (τουλάχιστον στις 2 πρώτες) δεν έχει τον οπτικό περφεξιονισμό που χαρακτήριζε το Aoi Bungaku. Ευτυχώς λείπει ο εκνευριστικός αφηγητής που έδινε ιστορικές πληροφορίες για τα έργα στην αρχή κάθε επεισοδίου. Η πρώτη ιστορία είναι και η πιο αδύναμη από όλες και αφηγηματικά και σχεδιαστικά. Ρίχνεις δηλαδή καμιά 25ρια "αμάν" μέχρι να τελειώσει. Ενδιαφέρουσα ιδέα που σήκωνε καλύτερη δραματοποίηση. Στη δεύτερη τα πράγματα φτιάχνουν κάπως επειδή το love story είναι πιο ανεπτυγμένο και γενικά το σχέδιο είναι πιο βατό. Εκεί όμως που το Ayakashi απογειώνεται και δικαιολογεί το χρόνο που του χάρισες είναι στο τελευταία μέρος. Το animation του Bake Neko είναι μεθυστικό – μου θύμισε λίγο το σουρεαλισμό των χρωμάτων του Gankutsuo -, η ιστορία είναι πολύ δυνατή με έξυπνες ανατροπές από κει που δεν το περιμένεις και από θρίλερ γρήγορα γίνεται μια ιστορία εκδίκησης με γερές δόσεις δράματος σε λίγα μόλις λεπτά. Και φυσικά άπειρα kudos στον πωλητή φαρμάκων, τον πιο αινιγματικό χαρακτήρα που μπορείς να συναντήσεις ποτέ σε άνιμε (δεν έχω δει και τόσο πολλά ακόμη χεχ!) και που κρατάει όλη την υπόθεση με μια υποδειγματική φωνητική ερμηνεία από τον Takahiro Sakurai.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου