Ρομάντζο και σχολείο.
Α, τι άλλο θέλει κανείς στα άνιμε; Πολλά!
To Kimi ni Todoke χρησιμοποιεί αρκετά κλισέ σε επίπεδο υπόθεσης. Η Sawako έχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Είναι πολύ ντροπαλή και οι συμμαθητές της στο σχολείο λόγω της εμφάνισης της τη φοβούνται και τη φωνάζουν Sadako όπως στην ταινία The Ring.Μέχρι που συναντάει έναν από τους πιο δημοφιλής μαθητές του σχολείο που τη βοηθάει να γίνει πιο κοινωνική.
Η κεντρική πρωταγωνίστρια είναι τόσο αθώα που καταντάει σπαστική ανά στιγμές αλλά είναι χαρακτήρας που μπορείς εύκολα να ταυτιστείς. Ο πρωταγωνιστής είναι τέλειος μέχρι αηδίας αλλά τελικά συμπαθής. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι φρέσκο και χαριτωμένο να βλέπεις κάτι τέτοιο από την τυπική σειρά χαρεμιού. Γενικά το "αλλά" παίζει πιο πολύ με θετικό τρόπο παρά με αρνητικό. Τι να περιμένεις δηλαδή από ένα άνιμε με ένα μάτσο σχολαρόπαιδια και τα ερωτικά τους; Τίποτα ή τα χειρότερα. H απουσία όμως fanservice και βρακιού (νο, νο), το αναγάγει σε υπέρμαστ. Για μια σειρά που δεν περιμένεις πολλά, χτυπάει διάνα και βλέπεται ευχάριστα. Και το πετυχαίνει και στις δύο σεζόν. Μάλιστα η δεύτερη έρχεται με πολλές βελτιώσεις. Δεν κάνω ξεχωριστό ποστ γιατί θα γράφω τα ίδια. Αυτό που βρήκα ενδιαφέρον είναι ότι επικεντρώνεται στην πρώτη σεζόν στη φιλική σχέση που έχει η πρωταγωνίστρια με δύο συμμαθήτριες της η οποία αποτυπώνεται πολύ όμορφα και ομαλά. Στη δεύτερη ξεκαθαρίζει το τοπίο με τον Kazehaya και τη Sawako.
Είναι από αυτές τις σειρές που λες, "μακάρι να δούμε και τρίτη σεζόν". Δεν θα το θυμάσαι για πολύ καιρό αλλά σίγουρα μπορείς να το προτείνεις άφοβα ως κάτι χαλαρό και out of the blue. 8/10 (both seasons)
Η κεντρική πρωταγωνίστρια είναι τόσο αθώα που καταντάει σπαστική ανά στιγμές αλλά είναι χαρακτήρας που μπορείς εύκολα να ταυτιστείς. Ο πρωταγωνιστής είναι τέλειος μέχρι αηδίας αλλά τελικά συμπαθής. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι φρέσκο και χαριτωμένο να βλέπεις κάτι τέτοιο από την τυπική σειρά χαρεμιού. Γενικά το "αλλά" παίζει πιο πολύ με θετικό τρόπο παρά με αρνητικό. Τι να περιμένεις δηλαδή από ένα άνιμε με ένα μάτσο σχολαρόπαιδια και τα ερωτικά τους; Τίποτα ή τα χειρότερα. H απουσία όμως fanservice και βρακιού (νο, νο), το αναγάγει σε υπέρμαστ. Για μια σειρά που δεν περιμένεις πολλά, χτυπάει διάνα και βλέπεται ευχάριστα. Και το πετυχαίνει και στις δύο σεζόν. Μάλιστα η δεύτερη έρχεται με πολλές βελτιώσεις. Δεν κάνω ξεχωριστό ποστ γιατί θα γράφω τα ίδια. Αυτό που βρήκα ενδιαφέρον είναι ότι επικεντρώνεται στην πρώτη σεζόν στη φιλική σχέση που έχει η πρωταγωνίστρια με δύο συμμαθήτριες της η οποία αποτυπώνεται πολύ όμορφα και ομαλά. Στη δεύτερη ξεκαθαρίζει το τοπίο με τον Kazehaya και τη Sawako.
Είναι από αυτές τις σειρές που λες, "μακάρι να δούμε και τρίτη σεζόν". Δεν θα το θυμάσαι για πολύ καιρό αλλά σίγουρα μπορείς να το προτείνεις άφοβα ως κάτι χαλαρό και out of the blue. 8/10 (both seasons)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου