Μια ματιά να ρίξεις στο Tutu αμέσως το
μυαλό σου πάει στο Revolutionary Girl Utena. Όχι και
άδικα και ας ξεγελάει κάπως το animation, το Tutu δεν είναι καθόλου παιδικό ή απλοικό. Επιφανειακά κάποιος μπορεί να βρει πολλές ομοιότητες μεταξύ της Tutu και της Utena - και τα δύο π.χ.
ασχολούνται με τα παραμύθια ή καλύτερα την διαστρέβλωση τους . Παρόλα αυτά,
πιστεύω ότι το κέντρο βάρος και των δύο μετατοπίζεται αλλού. Ενώ η Utena είναι μια
σουρεαλιστική εξτραβαγκάντσα που συχνά φλερτάρει με το παράλογο και που φανερά επιτίθεται
στα στερεότυπα της πριγκίπισσας και του πρίγκιπα που δημιουργούνται από τα παραμύθια, έχω την
εντύπωση πως το Princess Tutu μπαίνει σε
πιο βαθιά και δύσκολα κατατόπια, ασκώντας κριτική στη συγγραφή και στους
δημιουργούς τους ίδιους των παραμυθιών. Δεν είναι τυχαίο πως ο βασικός κακός της
Tutu είναι ο Drosselmeyer, ο συγγραφέας δηλαδή των
παραμυθιών που βρίσκονται δέσμιοι όλοι οι ήρωες.
Σε μια
μαγεμένη πόλη που τα παραμύθια έχουν μπλεχτεί με την πραγματικότητα, ένα παπάκι
αποκτάει εμμονή με το λυπημένο βλέμμα ενός πρίγκιπα και δέχεται την πρόταση του
συγγραφέα να παίξει το ρόλο της Πριγκίπισσας Τούτου μέσα στην ιστορία – ενός ρόλου
που δεν θέλει να παίξει κανείς λόγω της τραγικής του κατάληξης – για να τον
σώσει. Η υπόθεση του είναι πέρα για πέρα μεταμοντέρνα. Κάθε καινούργιο επεισόδιο της Tutu ξεκινάει με μια αφήγηση του παραμυθιού του οποίου
αφορά που τελειώνει με μια ερώτηση. Αυτό
όμως που φαίνεται πραγματικά να αναρωτιέται είναι γιατί ο δημιουργός τους έχει
τόσο σαδιστικές τάσεις ώστε να τυραννάει αιώνια τους ήρωες του. Βέβαια μπορεί να ξημερώσεις, συζητώντας τις προεκτάσεις
και τις μεταφορές που υπάρχουν μέσα στη σειρά. Για να μην μετατρέψω όμως το ποστ σ’ ένα Tutu vs
Utena – θεωρώ και τα δύο απίστευτα άνιμε για διαφορετικούς λόγους το καθένα -
να πω απλά ότι η κυριότερη διαφορά του ενός με του άλλου είναι ότι η Tutu είναι πιο
προσβάσιμη και πιο εύκολη σε ανάγνωση και φυσικά στο να τη δεις μονορούφι. Το να
κάνεις μαραθώνιο με την Utena μου φαίνεται αδύνατο. Όποιος το έχει κάνει είναι ήρωας. Άσε που από ευρηματικότητα,
δεν το συζητάω καν. Για να επιστρέψω στο
θέμα και να κλείσω, ένα τεράστιο ατού του Tutu είναι ότι δεν ξεχνάει ποτέ ότι
η πρωταγωνίστρια του είναι ένα παπάκι. Και τι παπάκι με τεράστια φωνητική ερμηνεία
από την Nanae Katō. 8.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου