Shigofumi

Η υπόθεση στα γρήγορα (οοου): Ένα μυστηριώδη κορίτσι άσπρα μαλλιά, η Fumika δουλεύει σαν ταχυδρόμος για τους νεκρούς. Παραδίδει shigofumi δηλαδή γράμματα ανθρώπων που έχουν πεθάνει και τα στέλνουν από τον άλλον κόσμο. Συνήθως στις επιστολές γράφουν πράγματα που δεν μπορούσαν να πουν όταν ήταν ζωντανοί ή αν ο θάνατος τους ήταν εγκληματική ενέργεια κατονομάζουν τους ενόχους. Η Fumika έχει για βοηθό ένα ραβδί, την Kanaka που αιωρείται και θέλει να γίνει άνθρωπος. Οι συγκεκριμένοι ταχυδρόμοι ανήκουν και αυτοί στο βασίλειο των νεκρών και διατηρούν την ίδια εμφάνιση από όταν πέθαναν δηλαδή δεν γερνάνε ποτέ. Η Fumika όμως μεγαλώνει κανονικά πράγμα που σημαίνει πως δεν έχει πεθάνει ακόμη.

Δεν γνώριζα ότι το Shigofumi το έχει σκηνοθετήσει ο Tatsuo Sato (Cat Soup) ή μάλλον το είχα διαβάσει και δεν το θυμόμουν καν [καθόλου απίθανο] και ίσως πρέπει να δω και καμιά άλλη σειρά από αυτές που έχει στο βιογραφικό του. Τα πρώτα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό όταν το ξεκινάς είναι φυσικά το Jigoku Shoujo και το Letter Bee. Παρά τις αρκετές ομοιότητες και με τα δύο, καταφέρνει και βρίσκει το δικό του χαρακτήρα και ευτυχώς ολοκληρώνεται στα 12 επεισόδια που διαρκεί συν το ένα OVA που έχει κυκλοφορήσει [θαύμα όσον αφορά τις μίνι-σειρές]. Ξεκινάει εντυπωσιακά με τα πρώτα τρία επεισόδια να είναι σκέτοι δυναμίτες. Αν και το στόρι είναι κάπως προβλέψιμο στο πρώτο arc, έχει μοναδική ατμόσφαιρα. Δεν θα έλεγα ότι είναι τρόμου [καμία σχέση] αν και έχει μια δόση διεστραμμένων χαρακτήρων μέσα όπως επίσης δεν θεωρώ πως είναι κάποια τρομερή φιλοσοφική σπουδή πάνω στο θάνατο. Μπορεί τα light novels να είναι περισσότερο υπαρξιακά η σειρά όμως υστερεί σε βάθος στο μεγαλύτερο μέρος της, π.χ. δεν πλησιάζει στα επίπεδα του Haibane Renmei. Δεν μου άρεσε επίσης το γεγονός ότι η ηρωίδα κουβαλάει ένα παλούκι-ραβδί [τρίαινα whatever] που μιλάει αν και δίνει ένα πιο κωμικό τόνο [οκ δεν αντιλέγω]. Οι χαρακτήρες όμως στην πλειοψηφία τους ήταν αρκετά καλά ανεπτυγμένοι και συμπαθητικοί. Τέλος δεν βρήκα ικανοποιητική την εξήγηση για το τι συμβαίνει ακριβώς με τη Fumika αλλά μου άρεσε όπως τελείωσε. Γενικά ήταν πιο down beat και δεν είχε τόσες εξάρσεις, κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό. Η κριτική μου χει βγει κάπως αρνητική τώρα που την ξανασκέφτομαι και σίγουρα στο Shigofumi υπάρχουν περισσότερα υπέρ για να το παρακολουθήσεις παρά κατά, διαφορετικά δεν θα το συζήταγα καν [έγραφα].