RahXephon

Η υπόθεση στα γρήγορα: Ο Ayato Kamina είναι ένας ντροπαλός και ονειροπόλος 17χρονος που του αρέσει να ζωγραφίζει. Ζει με τη μητέρα του αλλά δεν τη βλέπει συχνά λόγω της δουλειάς της. Μια μέρα η ζωή του αλλάζει για πάντα όταν το Τόκυο βομβαρδίζεται και στην προσπάθεια του να βοηθήσει τους φίλους του, συναντάει τη συμμαθήτρια του Reika Mishima που τον οδηγεί σε ένα τεράστιο αυγό που μέσα του κρύβει το RahXephon ένα τεράστιο mecha και ανακαλύπτει ότι μπορεί να το οδηγήσει. Την ίδια μέρα γνωρίζει την Haruka Shitow, μια μυστική πράκτορα που τον παρακολουθεί.

Η υπόθεση στα γρήγορα (εναλλακτικά): H γη βρίσκεται σε πόλεμο με τους Mulians (Mu), εισβολείς από μια άλλη διάσταση. Δεν διαφέρουν εξωτερικά από τους ανθρώπους μέχρι να περάσουν της φάση Mu κατά την οποία το αίμα τους μετατρέπεται σε μπλε και ξεχνούν όλη τους τη ζωή μέχρι τότε. Μετά από μια καταστροφική πυρηνική μάχη οι Mu απομονώνουν το Τόκυο με ένα σφαιρικό κλοιό που μοιάζει με τον πλανήτη Δία και οι γήινοι του δίνουν την ονομασία Tokyo Jupiter. Εκεί ο χρόνος κυλάει πολύ πιο αργά εκεί σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και οι άνθρωποι που ζουν μέσα αγνοούν την πραγματικότητα. Οι πολεμικές μηχανές των Mu είναι τα dolems, τεράστια ανθρωπόμορφα όντα που είναι φτιαγμένα από πυλό και που κινούνται με μουσικές συχνότητες. Κύρια φιλοσοφία στο RahXephon είναι ότι το τραγούδι είναι ικανό να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο.

Ψιλοβαριέμαι να γράψω γι' αυτό το άνιμε αλλά το κάνω μόνο και μόνο για να δηλώσω ότι πιστεύω ότι το RahXephon είναι ένας αχταρμάς 26 επεισοδίων! Απτήν άλλη έχει ένα εξαιρετικό animation που σου παίρνει το μυαλό, σε ξεμυαλίζει κοινώς και μιλάμε για μια σειρά του 2003. Μια ματιά στο πως είναι σχεδιασμένα τα mecha, είναι υπεραρκετή. Δεν έχει επομένως ωραίο τίτλο, φαίνεται και ωραίο. Από κει πέρα αν δεν είχε το animation που έχει δεν νομίζω ότι θα το συνέχιζα πέρα από το πέμπτο επεισόδιο – και πολύ βάζω. Η υπόθεσή του είναι το κύριο πρόβλημα. Σύμφωνα  πάντα με την προσωπική μου άποψη η εκτέλεση της είναι κυριολεκτικά εκτέλεση. Ένα τρανταχτό παράδειγμα ας πούμε είναι ότι σε κάποια φάση όλοι αποκαλύπτεται ότι είναι συγγενείς μεταξύ τους και κάθεσαι και σπας το κεφάλι σου αν υπήρχε κανένας ιδιαίτερος λόγος γι’ αυτό – οκ υπάρχει στην ταινία αλλά γιατί δεν στο δείχνουν και στη σειρά από το να σου δείχνουν συνέχεια ένα μονοπλάνο με το απορημένο πρόσωπο του Ayato;

Ακόμη και αν έχει αναφορές στα βιβλία του James Churchward ή στον πολιτισμό των Μάγια πάνε στράφι από το πόσο απροσπέλαστο και δυσνόητο γίνεται το σενάριο ανά στιγμές. Νομίζω άρχισα να καταλαβαίνω τι ακριβώς παίζει με τους Mu από το 15ο επεισόδιο και μετά. Επόμενο μείον είναι οι χαρακτήρες, αδύναμοι συναισθηματικά για να σε κρατήσουν. Σε σχέση με άλλα άνιμε όπως το Simoun, π.χ το RahXephon αγγίζει τα προβλήματα της εφηβείας πολύ επιδερμικά έως καθόλου θα έλεγα - είναι λίγο τρόμπας ο Ayatoς ή είναι η ιδέα μου; Επίσης έχει υπερβολικά αργό ρυθμό, και, και, και… θα μπορούσα να συνεχίσω με περισσότερο θάψιμο μιας και έχει περάσει η εποχή που μου άρεσαν τα μυστηριώδη μυστήρια αλλά δεν το θεωρώ τελείως κακό, ίσως διφορούμενο και  το animation υποδαυλίζει οποιoδήποτε αρνητικό στοιχείο απλά αν είχε ένα καλύτερο σενάριο σίγουρα θα μιλούσαμε τώρα για ένα από τα καλύτερα άνιμε όλων των εποχών αλλά οι άποψεις είναι πάντα υποκειμενικές. Α, ναι και δεν έχω δει ακόμη το Neon Genesis Evangelion. Πειράζει;