εφιάλτης στο δρόμο με τα raws

Μισώ τη λέξη raw. Είναι αρκετά σπαστικό να ψάχνεις για καινούργια άνιμε και να μην έχουν μεταφραστεί ακόμη και να συναντάς μόνο raws μπροστά σου. Αν και την πάτησα με κάποιους παλιούς τίτλους που κοίταζα όπως το Porfy no Nagai Tibi που δεν βρήκα τίποτα και έμεινα με την ελπίδα. Με κάνει να αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που είχα τη πανέξυπνη ιδέα να παράτησω τα μαθήματα γιαπωνέζικων πριν από 5 χρόνια. Ευτυχώς κάτάφερα και βρήκα και είδα το House of Five Leaves μετά από πολύ κόπο και κάμποσα βρισίδια μπροστά στον υπολογιστή, την πρώτη σεζόν του Wolf and Spice με ήρωες μια λυκοπούλα που περιφέρεται γυμνή στα περισσότερα επεισόδια και έναν έμπορο στα χρόνια του μεσαίωνα και τώρα ξεμπερδεύω και με το Himitsu - κάτι σαν ιαπωνικό CSI. Τι μου άρεσε περισσότερο; Χμμ, δύσκολο να απαντήσω. Ακόμη και το Spice and Wolf που είναι τελείως χαζορομάντζο, έχει την πλάκα του.

πουσού: επειδή είμαι και τελείως απαράδεκτη, ξέχασα να προσθέσω ότι είδα και το Seikimatsu Occult Gakuin. Χα!