Η υπόθεση στα γρήγορα: Στο μακρινό μέλλον σε μια θολωτή και ουτοπική πόλη που ονομάζεται Romdeau και που οι άνθρωποι συνυπάρχουν ειρηνικά με τα ανδροειδή (AutoReivs), η κυβέρνηση κάνει μυστικά πειράματα σε μια περίεργη μορφή ζωής που ονομάζεται Proxy και που πιστεύεται ότι είναι αθάνατες και θεϊκές οντότητες. Στο μεταξύ μια σειρά φόνων με ένοχους ρομπότ και AutoReivs που έχουν προσβληθεί από τον ίο Cogito μαστίζει την πόλη. Η επιθεωρητής Re-l Mayer καλείται να ερευνήσει τους φόνους με τον AutoReiv συνοδό της Iggy. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται με τον Vincent Law, ένα μετανάστη που υποψιάζονται ότι συνδέεται με κάποιο τρόπο με το Proxy.
Ξεκίνησα να βλέπω το Ergo Proxy με διαθέσεις κανιβαλισμού γιατί πριν το δοκιμάσω διάβαζα διάφορες υπερβολικές πατάτες αλλά δεν μου έκανε τη χάρη. Η σειρά είναι ιδανική σε όσους αρέσουν οι ταινίες- σπαζοκεφαλιές όπως κάμποσες του David Lynch, το Matrix Reloaded, κ.α. και γενικά σε αυτούς που έχουν ακόμη πίστη στα X-Files – εγώ έχω στερέψει από υπομονή. Τα μόνα cyberpunk στοιχείο που έχει το Ergo Proxy είναι η uber-goth ηρωίδα του Re-l και άντε λίγο μια noir ατμόσφαιρα στα πρώτα επεισόδια. Από κει και πέρα είναι καθαρά μια δυστοπική ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Έχει επεισόδια που πραγματικά σου διαλύουν τον εγκέφαλο όπως αυτό με την πόλη με τα κινούμενα σχέδια και γενικά από τι στιγμή που οι ήρωες εγκαταλείπουν τη Romdeau, παίρνει τελείως διαφορετική τροπή – bye, bye cyberpunk. Σε αυτό βοηθάει σίγουρα το καταπληκτικό σκοτεινό animation που δημιουργεί μια αίσθηση απομόνωσης και απόγνωσης και οι αναφορές στο Prisoner. Μέχρι εδώ άριστα. Εκεί που μου τα χαλάει προσωπικά είναι στα δύο τελευταία επεισόδια. Το ίδιο πρόβλημα είχα πάνω κάτω με το Kaiba, η υπόθεση αρχίζει και προχωράει με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς όταν χρειαζόταν λίγο περισσότερη ανάλυση για να μην σε πιάσει τουλάχιστον πονοκέφαλος από τις πληροφορίες που σου αραδιάζει σε 24 μόνο λεπτά. Κατά τα άλλα μένεις με μια έκφραση χαζομάρας στο πρόσωπο σου περισσότερο του στυλ, «αυτό ήταν?! Υπάρχει περίπτωση να κάνουν δεύτερη σεζόν;» Μάλλον όχι αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν ένα ικανοποιητικό άνιμε, α και με κολλητικό κομμάτι για opening και καλά το ending theme δεν το περίμενα να είναι τόσο διάσημο κομμάτι απορώ πως πήραν την άδεια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου