21/7/10
Αρχή
Κάπου στις αρχές Μαϊου που η τηλεοπτική βαρεμάρα βάραινε κόκκινο ο αδερφός μου είχε την ιδέα να μου προτείνει το Fullmetal Alchemist. Τώρα σαν όχι και πολύ μεγάλος φαν του είδους, έχω δει βέβαια όλες τις σημαντικές ταινίες όπως τα άπαντα Miyazaki – σχεδόν -, το Akire, τα Ghost in The Shell, κάποια Samurai X, το Blood και ορισμένες σειρές όπως το Blood+(ε;) και το Elfen Lied, ξέχωρα από αυτά που έβλεπα ως παιδί π.χ. την Candy Candy (την οποία σιχαίνομαι τώρα που το σκέφτομαι), το Ninja Boy, το Macross - πριν σταματήσει απότομα να εισάγεται στα ελληνικά video club – και κάτι αόριστους τίτλους όπως το Andromeda Stories ή το Locke το πρασινομάλη σούπερμαν, το Fullmetal Alchemist μου φαινόταν ένα διάλλειμα από τις κανονικές σειρές που έβλεπα που μπορεί να αποδεικνύονταν και βαρετό.
ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΑΘΟΣ!
Δεν είναι καθόλου βαρετό! Είναι ίσως ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια σε σειρά από άποψη εξέλιξης χαρακτήρων και μόνο. Με μια βαρβάτη υπόθεση που σε 51 επεισόδια δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και τίποτα στον αέρα – αυτό το κάνει η ταινία ίσως αλλά όχι η σειρά – και σου ανοίγει την όρεξη για ακόμη περισσότερο. Πιο σκοτεινό από την δεύτερη σεζόν και με αισθητή μια γλυκόπικρη μελαγχολία σε όλη τη διάρκεια της. Στην ουσία, εκ των υστέρων έχοντας δει και τις δύο, τη μία μετά την άλλη μοιάζει περισσότερο σαν ένα υπέροχο ορεκτικό εν συγκρίσει με το Brotherhood. Έγινε άνιμε το 2003 από το studio bones και διήρκησε μέχρι το 2004 πριν ακόμη το manga της Hiromu Arakawa ολοκληρωθεί και παίρνει εντελώς διαφορετική τροπή από το 15ο επεισόδιο περίπου και μετά.
H υπόθεση στα γρήγορα: Τα αδέρφια Edward και Alphonse Elric μεγαλώνουν χωρίς πατέρα με τη μητέρα τους σε ένα χωριό μιας φανταστικής χώρας με το όνομα Amestris που βρίσκεται υπό στρατιωτικό καθεστώς. Στον κόσμο τους την επιστήμη αντικαθιστά η αλχημεία, μια εξελιγμένη μορφή της που δημιουργεί πράγματα από πρώτες ύλες. Όταν η μητέρα τους πεθαίνει τα αδέρφια αποφασίζουν να την αναστήσουν με βάση μια απαγορευμένη μορφή της αλχημείας , διαπράττοντας ταμπού. Κατά τη διάρκεια του πειράματος που αποτυγχάνει, ο Edward χάνει το αριστερό του πόδι και ο Al ολόκληρο το σώμα του. Για να σώσει τον αδερφό του από το θάνατο, ο Edward του συνδέει την ψυχή σε μια πανοπλία, θυσιάζοντας το δεξί του χέρι. Για να βρoυν τρόπο να αποκτήσουν τα παλιά τους σώματα πίσω, αποφασίζουν να καταταγεί ο Edward στο στρατό προσφέροντας τις υπηρεσίες του σαν αλχημιστής του κράτους, κερδίζοντας το παρατσούκλι Ατσάλινος Αλχημιστής - Fullmetal Alchemist...
Quote: "Humankind cannot gain anything without first giving something in return. To obtain, something of equal value must be lost. That is Alchemy's First Law of Equivalent Exchange. In those days, we really believed that to be the world's one, and only, truth."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Απο τα καλύτερα άνιμε εβερ και ειδικά το brotherhood :)
ΑπάντησηΔιαγραφή