Η υπόθεση στα γρήγορα (χωρίς Wikipedia δε γίνεται): Η Ιαπωνική κυβέρνηση (καλή ώρα) σώζεται από την οικονομική κατάρρευση από κρατικά επενδυτικά κεφάλαια. Για τους κατοίκους όμως της χώρα η ζωή δεν καλυτερεύει με την ανεργία, το έγκλημα, η αυτοκτονία και η απόγνωση να κυριαρχούν. Ο Kiminaro που μεγάλωσε με τη θεία του μετά από την εξαφάνιση του πατέρα του και το θάνατο της μητέρας του είναι ένας φοιτητής στο πανεπιστήμιο με υποτροφία και ονειρεύεται να ζήσει μια κανονική και ήσυχη ζωή. Μια μέρα τον επισκέπτεται ένας περίεργος άντρας και του προσφέρει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό με ανταλλαγή το μέλλον του σαν εγγύηση. Μετά από αυτό μεταφέρεται σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, γνωστή ως Η Οικονομική Συνοικία» όπου πρέπει να λαμβάνει μέρος σε τουρνουά που ονομάζονται συμφωνίες για να καταφέρει να κρατήσει τα χρήματα του και να μην χάσει το μέλλον του. Κάθε παίκτης βασίζεται στη δύναμη ανθρωπόμορφων όντων που λειτουργούν ως κεφάλαια.
Μετά τη δαιδαλώδη αυτή υπόθεση το κεφάλι σου είναι λογικό να καταντήσει κιμάς. Ας προσθέσει κάποιος και το γεγονός ότι μισώ τα οικονομικά. Αν και σε μένα έχει γίνει κυρίως από τον αριθμό των άνιμε που έχω παρακολουθήσει τελευταία με αποτέλεσμα να μην θυμάμαι τι μου γίνεται από ότι έχω δει. Π.χ. νομίζω ένα από τα θετικά στοιχεία του συγκεκριμένου άνιμε ήταν η καλή μουσική του επένδυση – δεν είμαι όμως σίγουρη. Είναι δύσκολο να μην συνδέσεις το C [που μάλλον πρέπει να στέκεται για crisis] με ότι γίνεται στη χώρα αυτή τη στιγμή. Ο συμβολισμός δίνει και παίρνει και ποτέ του δεν εξηγεί ποτέ τι στο καλό είναι η οικονομική συνοικία – θεϊκή παρέμβαση ή η κόλαση μεταμορφωμένη σε χρηματιστήριο - που πραγματικοί άνθρωποι παίρνουν μέρος σε μάχες για να αυξήσουν α κέρδη τους πχ ο Μέρντοχ αυτή τη στιγμή χάνει από κάποιον άλλον αντίπαλο στην οικονομική συνοικία γι’ αυτό αντιμετωπίζει αυτό το τεράστιο σκάνδαλο που τον γονατίζει [λέμε τώρα]. Επίσης μοιάζει σαν να τζογάρουν ασύστολα [είναι ένα παιχνίδι που αφορά λεφτά έτσι κι αλλιώς] όσοι είναι αναμεμειγμένοι και γενικά είπαμε συμβολισμός, συμβολισμός, συμβολισμός και αναφορές από το καπιταλιστικό σύστημα, την απληστία, το ΔΝΤ, την παγκόσμια οικονομική κρίση μέχρι τη σύγχρονη φιλανθρωπία και το μέλλον. Ίσως αν το κεφάλι μου δεν είχε σταματήσει να γυρίζει να έβγαζε κάποιο νόημα το τι γράφω αυτή τη στιγμή. Μα, στο καλό έχει ένα χαρακτήρα που είναι φτυστός ο τρελοκαπελάς της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων! Άντε βγάλε άκρη. Σε άλλο επίπεδο μου θύμισε πολύ το Eden of The East, ο ήρωας του είναι λίγο απαθής και εντάξει όπως και να το κάνει σε 11 επεισόδια σαφώς δεν μπορεί να πει και να αναπτύξει και πολλά. Δεν είναι ένα κακό άνιμε απλά δεν είναι μια whoa σειρά. Το ενδιαφέρον του το έχει πάντως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου