“The girl has a mechanical body. However, she is still an adolescent child”
Είχα ξεχάσει πως έπρεπε να γράψω κάτι για το Gunslinger Girl εδώ και καιρό. Δεν ξέρω πως το ξαναθυμήθηκα αλλά ευκαιρία είναι. Ένα παρακλάδι των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών στρατολογεί ορφανά ή ετοιμοθάνατα κορίτσια και τα μετατρέπει σε cyborg δολοφόνους. Το κάθε κορίτσι αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει και να έχει υπό την εποπτεία του ένας ειδικός πράκτορας με την κωδική ονομασία «αδερφός» και αποκτά μια εξαρτώμενη σχέση μαζί του.
Ένα εξαιρετικά μελαγχολικό άνιμε γιατί ενώ τα συγκεκριμένα κορίτσια υποτίθεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από μηχανές χωρίς αναμνήσεις και θεωρούνται κάτι σαν τέρατα ή πειραματόζωα ή σαν καθαρά εκτελεστικά όργανα, στην ουσία αναπτύσσουν διαφορετικούς συναισθηματικούς μηχανισμούς η καθεμία για να αντιμετωπίσει την νέα της ζωή και τραγική μοίρα. Μερικές φορές οι διαχειριστές τους αποδεικνύονται περισσότερο άκαρδοι και από τον πιο ψυχρό και αδίστακτο εγκληματία. Εκεί πραγματικά λυπάσαι τα παιδιά και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και από την οποία δυστυχώς δεν υπάρχει διαφυγή. Αν και κάποιος θα σχηματίσει την ιδέα ότι πρόκειται για άλλο ένα προϊόν της νοσηρής φαντασίας ενός ανώμαλου ιάπωνα δημιουργού [lolies με όπλα], έχει πολύ σοβαρό τόνο για να σου κινήσει την υποψία ότι πρόκειται για κάτι τόσο βρώμικο. Η σειρά θέτει κάποια ερωτήματα τα οποία προσπαθεί να απαντήσει με μια μετρημένα δραματική υπόθεση η οποία έξυπνα δεν καταφεύγει στη μιζέρια ή σε κλαψομούνικα κλισέ, γεγονός που σίγουρα την κάνει must. Οι τίτλοι της αρχής σε στοιχειώνουν. 8/10
Είχα ξεχάσει πως έπρεπε να γράψω κάτι για το Gunslinger Girl εδώ και καιρό. Δεν ξέρω πως το ξαναθυμήθηκα αλλά ευκαιρία είναι. Ένα παρακλάδι των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών στρατολογεί ορφανά ή ετοιμοθάνατα κορίτσια και τα μετατρέπει σε cyborg δολοφόνους. Το κάθε κορίτσι αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει και να έχει υπό την εποπτεία του ένας ειδικός πράκτορας με την κωδική ονομασία «αδερφός» και αποκτά μια εξαρτώμενη σχέση μαζί του.
Ένα εξαιρετικά μελαγχολικό άνιμε γιατί ενώ τα συγκεκριμένα κορίτσια υποτίθεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από μηχανές χωρίς αναμνήσεις και θεωρούνται κάτι σαν τέρατα ή πειραματόζωα ή σαν καθαρά εκτελεστικά όργανα, στην ουσία αναπτύσσουν διαφορετικούς συναισθηματικούς μηχανισμούς η καθεμία για να αντιμετωπίσει την νέα της ζωή και τραγική μοίρα. Μερικές φορές οι διαχειριστές τους αποδεικνύονται περισσότερο άκαρδοι και από τον πιο ψυχρό και αδίστακτο εγκληματία. Εκεί πραγματικά λυπάσαι τα παιδιά και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και από την οποία δυστυχώς δεν υπάρχει διαφυγή. Αν και κάποιος θα σχηματίσει την ιδέα ότι πρόκειται για άλλο ένα προϊόν της νοσηρής φαντασίας ενός ανώμαλου ιάπωνα δημιουργού [lolies με όπλα], έχει πολύ σοβαρό τόνο για να σου κινήσει την υποψία ότι πρόκειται για κάτι τόσο βρώμικο. Η σειρά θέτει κάποια ερωτήματα τα οποία προσπαθεί να απαντήσει με μια μετρημένα δραματική υπόθεση η οποία έξυπνα δεν καταφεύγει στη μιζέρια ή σε κλαψομούνικα κλισέ, γεγονός που σίγουρα την κάνει must. Οι τίτλοι της αρχής σε στοιχειώνουν. 8/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου