Haibane Renmei

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Η υπόθεση στα γρήγορα: Ένα κορίτσι ονειρεύεται ότι πέφτει στο κενό. Συνέρχεται από το όνειρο μέσα σε ένα τεράστιο κουκούλι που σπάει και ξαφνικά βρίσκεται ανάμεσα σε νεαρά κορίτσια και παιδιά που έχουν φωτοστέφανο στο κεφάλι και γκρι φτερά στην πλάτη τους. Τα αγγελικά αυτά πλάσματα ονομάζονται haibane. Σύντομα βγάζει και αυτή φτερά και τις δίνουν ένα φωτοστέφανο. Δεν θυμάται τίποτα από το παρελθόν της ή πως βρέθηκε εκεί πέρα, μόνο αμυδρά το όνειρο που είχε στο κουκούλι. Τα haibane ζουν σε μια πόλη που είναι περιτριγυρισμένη από ψηλά τείχη. Η έξοδος απαγορεύεται σε όλους ακόμη και στους ανθρώπους. Κανείς όμως δεν ξέρει τι ακριβώς είναι τα haibane ή για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί.

Δεν έχω τελειώσει τη σειρά ακόμη αλλά βρίσκω το θέμα της τόσο πρωτότυπο που αν δεν γράψω κάτι θα σκάσω. Μου θυμίζει έντονα μια γαλλική ταινία του 2004 με τίτλο Innocence που αφορούσε ένα μυστήριο οικοτροφείο κοριτσιών και ήταν βασισμένο σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1903. Προβλήθηκε το 2002 και όσο προχωράει το άνιμε γίνεται όλο και πιο παράξενο. Η ύπαρξη αυτού του κόσμου και το τι είναι ακριβώς Haibane είναι ένα μεγάλο αίνιγμα. Είναι γεμάτο με συμβολισμούς όχι τόσο για την θρησκεία – δεν έχει καμία σχέση, το αντίθετο μάλιστα δεν υπάρχει ούτε μια υπόνοια ότι όλα αυτά κινούνται από μια ανώτερη ύπαρξη ή κάποια θεότητα. Πιστεύω ότι έχει να κάνει περισσότερο με το θάνατο και την μεταθανάτια ζωή - καλά γράφω το προφανές τώρα - γι’ αυτό και έχει διάχυτη μια υπόγεια μελαγχολία. Ή τουλάχιστον μια εκδοχή είναι αυτή. Αυτό όμως που πραγματικά σε κερδίζει με την πρώτη είναι η υψηλού επιπέδου μουσική του επένδυση.

Από όσα άνιμε που έχουν γυριστεί για την τηλεόραση και έχω δει μέχρι τώρα, έχει το καλύτερο σάουντρακ και τους καλύτερους τίτλους αρχής και τέλους. Ατμοσφαιρικά μίνιμαλ κομμάτια για πιάνο που στοιχειώνουν όλη τη σειρά και τους χαρακτήρες σαν αυτό και με αιθέρια φωνητικά. Επίσης πολύ προσεγμένο είναι και το animation του. Μου άρεσει πολύ όπως είναι σχεδιασμένος ο communicator και ο ναός. Συνίσταται ανεπιφύλακτα. Το σενάριο είναι βασισμένο στο ερασιτεχνικό manga του Yoshitoshi Abe ένα όνομα που χρειάζεται τσεκάρισμα για προηγούμενες ή πρόσφατες δουλειές του οπωσδήποτε και η μουσική ανήκει στον Kô Ôtani.