Natsuiro Kiseki

Δεν μου αρέσουν συνήθως τέτοια άνιμε [γιατί τα βρίσκω πολύ χαζοχαρούμενα] π.χ. δεν νομίζω ότι θα δω ποτέ το Κ-ΟΝ. Αν δεν διάβαζα μια καλή κριτική για το Natsuiro Kiseki δεν νομίζω ότι θα επιχειρούσα ούτε αυτό να το δω αλλά τελικά αποδείχτηκε αρκετά συμπαθητική σειρά. Τέσσερις συμμαθήτριες και φίλες αρχίζουν να έχουν προβλήματα μεταξύ τους όταν μία από αυτές αρχίζει να τις αποφεύγει μέχρι τη στιγμή που ανακαλύπτουν ένα μαγικό βράχο που πραγματοποιεί τις ευχές τους. Ο μαγικός βράχος τις βάζει σε αρκετές κωμικοτραγικές καταστάσεις. Αυτό που μου άρεσε σε αυτή τη σειρά ήταν ο τρόπος που απεικόνιζε τα κορίτσια. Η φιλία μεταξύ τους είναι πολύ όμορφα αναπτυγμένη και μοιάζει αληθινή. Άνετα μπορούσαν να είναι συμμαθήτριες σου στο σχολείο. Επίσης είναι αρκετά καλές ως χαρακτήρες, ακόμη και στις κακιασμένες ώρες τους, αληθινή κακία δεν τους βγαίνει, έστω κι όταν μια ηρωίδα φέρεται σαν την απολύτη σκύλα στην αρχή.

Tο Natsuiro Kiseki  είναι από αυτά τα άνιμε ενηλικίωσης. Δεν συμβαίνει τίποτε τρομερό κατά τη διάρκεια του αλλά μπορείς να ταυτιστείς με πολλά από αυτά που βλέπεις. Από την εμμονή της μιας ηρωίδας με το να κάνει ένα ποπ συγκρότημα μέχρι το απαραίτητο δράμα όταν οι δρόμοι των κοριτσιών αναγκαστικά πρέπει να χωρίσουν λόγω αποστάσεως. Για τέτοια πράγματα μιλάει. Το μαγικό στοιχείο αν και υπάρχει και επισκιάζει όλη τη σειρά απλά λειτουργεί πιο πολύ σαν κωμικό διάλειμμα και σαν ένα είδος αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Απλό άνιμε [ίσως πολύ μερικές φορές] αλλά to the point. 7.5/10