Σοβαρά, τώρα, ο Μπάτλερ από την κόλαση ήταν περισσότερο διασκεδαστικός από ότι περίμενα. Το Kuroshitsuji είναι πιο μαύρο και από μαύρο σε ορισμένα σημεία αλλά δεν προδίδει στο ελάχιστο αυτό που υπόσχεται να κάνει από την αρχή. Από τα άδυτα του σκότους και των σκουπιδιών το σώζει το τρομερό χιούμορ του και μια απαραίτητη ελαφρότητα που υποβόσκει στην κατά τ’ άλλα υποβλητική του ατμόσφαιρα. Ένα 12χρονο αγόρι πουλάει την ψυχή του σε ένα δαίμονα με αντάλλαγμα την εκδίκηση των υπευθύνων για την δολοφονία των γονιών του και τη δικιά του.
Κάποια πράγματα υπονοούνται σαφώς στην υπόθεση του. Κυρίως όσον αφορά την αποφασιστικότητα του Ciel για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει για να πάρει την εκδίκηση του. Είναι από αυτά τα αμφιλεγόμενα άνιμε που πετυχαίνεις επειδή μπορείς να το χαρακτηρίσεις από yaoi μέχρι shotacon, και προφανώς ένα σωρό άλλους όρους που υπάρχουν στην Ιαπωνική αγορά. Ένα πανηγύρι από bishies. Δεν είναι όμως ούτε ενοχλητικό, ούτε ανυπόφορο σε σχέση με αυτό που που περίμενα από αυτά που διάβαζα. Η δική μου άποψη είναι κάπου στη μέση για τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών. Ο Sebastian μπορεί να συμπαθεί (κάπως) τον Ciel αλλά περισσότερο θέλει να τον ΦΑΕΙ με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Καλό είναι να πεταχτεί η σημειολογία της σειράς στα σκουπίδια. Αν κάποιος, στ’ αλήθεια, θέλει να το απολαύσει! Τώρα, αν κάνω κάπου λάθος στα παραπάνω βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν έχω δει ακόμη την δεύτερη σεζόν για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Τοποθετείται στην βικτωριανή Αγγλία . Η παραγωγή του είναι υποδειγματική και φυσικά όλα τα μάτια πέφτουν πάνω στον Sebastian που είναι πραγματικά ένας κολασμένος μπάτλερ! Αν δεν ήταν ο χαρακτήρας που ήταν δεν νομίζω ότι θα υπήρχε όλη αυτή η μουρμούρα για άνιμε χωρίς να υποβιβάσω όλο το υπόλοιπο καστ. 8.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου