Αν μια σειρά θα έπαιρνε την πρώτη θέση φέτος στη προσωπική μου λίστα με τα τοπ άνιμε της χρονιάς, σίγουρα θα ήταν η τρίτη σεζόν του Natsume. Δεν ξέρω βέβαια να πρέπει όμως γιατί δεν έχει τελειώσει ακόμη οπότε το εξετάζω μη αντικειμενικά εδώ πέρα. Αυτό όμως που μου αρέσει πάρα πολύ στο άνιμε αυτό είναι η συνοχή που έχει. Με κάθε νέα σεζόν του όχι μόνο δεν το βαριέσαι αλλά γίνεται ολοένα και καλύτερο. Λίστες δεν ενδιαφέρομαι να κάνω γενικά για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχω δει όλα τα άνιμε που έχουν κυκλοφορήσει φέτος οπότε θα ήταν λίγο ανούσιο. Μου ξεφεύγει ακόμη το Mawaru Penguin Drum που μόλις ολοκληρώθηκε και έχει χαλάσει κόσμο αλλά και πολλά άλλα που πιθανώς δεν πήρα είδηση. Ευθύνεται κυρίως ο τρόπος που τα παρακολουθώ. Για να επιστρέψω στο θέμα μου, το Natsume Yuujinchou αποδεικνύει τουλάχιστον όπως έχει εξελιχθεί ότι έχει γίνει, αν μη τι άλλο, μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά. Βοηθάει πάρα πολύ ο χαλαρός τόνος του και ο χρόνος που δίνει στον κεντρικό χαρακτήρα του να ωριμάσει.
Στη συγκεκριμένη σεζόν μαθαίνουμε για τη δύσκολη παιδική ηλικία του Natsume και πως έφτασε στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Αδιαμφισβήτητα είναι ο σταρ της σειράς και η σχέση του με τα στοιχειά παίρνει θαυμάσιες διαστάσεις. Τα επεισόδια είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους αυτοτελή. Δεν ξέρω πως ο δημιουργός του καταφέρνει να κάνει απλές ιστορίες, τόσο συγκινησιακά φορτισμένες και ανθρώπινες και μάλιστα αβίαστα χωρίς να δείχνει τους ήρωες να κλαψουρίζουν συνέχεια και χωρίς πολλά φρου, φρου. Επίσης άρχισα να συμπαθώ τον Natori και ας τον θεωρώ μακράν ανατριχιαστικό χαρακτήρα (το τατού του είναι αρκετά τρομακτικό) και επιτέλους εμφανίζεται ο πρώτος «κακός» της υπόθεσης ή μου φαίνεται; Ααα, ανυπομονώ στ’ αλήθεια για την τέταρτη σεζόν πως και πως!! Καλά Χριστούγεννα, btw, χεχ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου